Όπως αναφέρεται στην με αριθμό 502/2024 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, επί υποθέσεως που χειρίστηκε το δικηγορικό μας γραφείο, στη διάταξη του άρθρου 19 παρ. 1 ν. 489/1976 ήδη π.δ. 237/1986 ορίζεται ότι το επικουρικό κεφάλαιο είναι υποχρεωμένο να καταβάλει στα πρόσωπα που ζημιώθηκαν, την κατά την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου αποζημίωση λόγω θανάτωσης, σωματικών βλαβών ή ηθικών βλαβών από αυτοκινητιστικά ατυχήματα, όταν, μεταξύ άλλων, το ατύχημα προήλθε από αυτοκίνητο ως προς το οποίο δεν έχει εκπληρωθεί η κατά το άρθρο 2 υποχρέωση, ήτοι η υποχρέωση κάλυψης με ασφάλιση της έναντι τρίτων αστικής ευθύνης, δηλαδή από όχημα ανασφάλιστο (περ. β).
Ως ανασφάλιστο θεωρείται το ζημιογόνο αυτοκίνητο:
α) όταν δεν έχει συναφθεί γι’ αυτό ποτέ στο παρελθόν σύμβαση ασφάλισης,
β) όταν αυτή έληξε και δεν ανανεώθηκε ή λύθηκε ή ακυρώθηκε ή ανέσταλη είτε μονομερώς με καταγγελία του ασφαλιστή ή του ασφαλισμένου είτε με κοινή συμφωνία αυτών.
Το Επικουρικό Κεφάλαιο, αν καταβάλει την αποζημίωση, υποκαθίσταται σε όλα τα δικαιώματα του ζημιωθέντος προσώπου εξ αιτίας του ατυχήματος έναντι του υπόχρεου προς αποζημίωση. Η άσκηση της εξ υποκαταστάσεως αξιώσεώς του αυτής, γίνεται είτε με παρεμπίπτουσα αγωγή, όταν συνενάγεται με τους άλλους υπόχρεους (λ,χ. οδηγό, κύριο και κάτοχο του ζημιογόνου ανασφαλίστου οχήματος), είτε με κύρια αγωγή αν ενάγεται μόνο του, σε κάθε δε περίπτωση η υπόθεση εκδικάζεται κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών. Με την παρεμπίπτουσα αγωγή, θα ζητεί από τον παρεμπιπτόντως εναγόμενο να του καταβάλλει κάθε ποσό που θα υποχρεωθεί να καταβάλλει στο ζημιωθέντα και ενάγοντα της κυρίας αγωγής.
