Όπως αναφέρεται και στην με αριθμό 147/2022 Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, σε υπόθεση που χειρίστηκε το δικηγορικό μας γραφείο, από τις διατάξεις των άρθρων 695 έως 697 ΚΠολΔ προκύπτει ότι οι κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων εκδιδόμενες δικαστικές αποφάσεις έχουν προσωρινή ισχύ, δεν επηρεάζουν την κύρια δίκη και μπορούν να ανακληθούν είτε από το Δικαστήριο που τις έχει εκδώσει είτε από το Δικαστήριο της κύριας δίκης. Κατά τη διάταξη του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ, το Δικαστήριο που διέταξε ασφαλιστικά μέτρα, έως τη συζήτηση της αγωγής που αφορά την κύρια υπόθεση, έχει δικαίωμα, με αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον, να μεταρρυθμίσει ή να ανακαλέσει εν όλω ή εν μέρει την απόφασή του, εφόσον επήλθε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογεί την ανάκληση ή μεταρρύθμισή της.
Μεταβολή των πραγμάτων υπό την έννοια της προαναφερόμενης διάταξης υπάρχει όταν συνέβησαν κρίσιμα για την επανεκτίμιση της υποθέσεως πραγματικά περιστατικά που είτε έλαβαν χώρα μετά τη συζήτηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων είτε προϋπήρχαν, αλλά ήταν άγνωστα στον αιτούντα ή ήταν μεν γνωστά, όπως ανυπαίτια δεν προτάθηκαν, τα οποία, αν είχαν τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου, θα εμφάνιζαν διάφορη πραγματική κατάσταση και θα απέληγαν σε διάφορη κρίση.
Δεν συνιστά μεταβολή των πραγμάτων η ανακάλυψη νομικών ή ουσιαστικών σφαλμάτων της αποφάσεως ούτε η μεταβολή της νομολογίας ή η ύπαρξη νέων αποδεικτικών μέσων (εκτός αν αφορούν το κύρος των χρησιμοποιηθέντων στοιχείων), ενώ συνιστά μεταβολή η αλλαγή του νομοθετικού καθεστώτος που έχει άμεση ισχύ (βλ. ΜονΠρωτΙωαν 142/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠολΠρΑθ 3695/2009 ΧρΙΔ 2010 203, Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, τόμος ΙΙ, άρθρο 696. σημ. 8, σελ. 1366).