ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Στη συγκεκριμένη υπόθεση, μια υπόθεση στην οποία επιδιώχθηκε η απονομή δικαιοσύνης για ηθικούς, κυρίως, λόγους, κατά του εντολέως μας, ιατρού στο επάγγελμα, η εν διαστάσει σύζυγος άσκησε Ασφαλιστικά Μέτρα με αίτημα εκδόσεως και Προσωρινής Διαταγής, με απώτερο σκοπό να εξασφαλίσει, με αθέμιτο τρόπο, την αποκλειστική επιμέλεια του ανήλικου τέκνου τους και την καταβολή μιας εξωπραγματικής, για τις ανάγκες του τέκνου τους, διατροφής. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, βρέθηκε να χαρακτηρίζει στο δικόγραφό της τον εντολέα μας κάτοχο και χρήστη ναρκωτικών ουσιών, διατηρών επαφές με επικίνδυνα άτομα του υποκόσμου, και δράστη εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας τόσο κατά της ιδίας όσο και κατά του ανήλικου τέκνου τους, γεγονότα που φυσικά δεν ίσχυαν και συνιστούσαν συκοφαντικούς ισχυρισμούς. Ο εντολέας μας άσκησε αγωγή κατά αυτής, για προσβολή προσωπικότητας, με σκοπό όχι τόσο να αποζημιωθεί, αλλά για να αναγνωριστεί από το δικαστήριο ότι ουδέποτε συνέβησαν όσα ψευδώς ανέφερε η εν διαστάσει σύζυγός του. Όμως, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ερμηνεύοντας και εφαρμόζοντας εσφαλμένα τις σχετικές διατάξεις του νόμου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αντίδικος καλώς προέβη στους χαρακτηρισμούς αυτούς, είτε αυτοί ήταν αληθινοί είτε όχι, αφού, κατά το σκεπτικό του, προσπαθούσε να προασπιστεί δικαιώματά της. Κατά της άδικης και ατυχούς αυτής απόφασης, ασκήθηκε έφεση, όπου αναδείχτηκαν τα προβληματικά της σημεία. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση, συζήτησε εκ νέου την αγωγή του εντολέως μας, και την έκανε δεκτή, αναγνωρίζοντας ότι δυσφημίστηκε συκοφαντικά από την αντίδικο, ήτοι ότι αυτή κατέθεσε εν γνώσει της ψευδή γεγονότα στο πλαίσιο της δίκης, και κατ’ αυτόν τον τρόπο προσβλήθηκε η προσωπικότητά του, βλάβη που προκειμένου να αποκατασταθεί, έχρηζε χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης, επιδικάζοντας σχετικό χρηματικό κονδύλι υπέρ αυτού. Σημειωτέον ότι μετά την έκδοση αυτής της απόφασης και μετά από μια σφοδρή αντιδικία που διήρκεσε 5 έτη, τα 2 αντίδικα μέρη προέβησαν σε εκούσια διαμεσολάβηση, οπότε και συμφωνήθηκε η συνεπιμέλεια -τελικώς- του ανήλικου τέκνου τους, καθώς και η παραίτηση από όλες τις εκκρεμείς δίκες, λύνοντας στο σύνολο κάθε ανακύψαν μεταξύ τους θέμα.

[Δείτε περισσότερα για την ΤριμΕφΑθ 1578/2023]

Συγγενής των εντολέων μας υπήρξε θύμα θανατηφόρου τροχαίου ατυχήματος, από δίκυκλο, το οποίο κυκλοφορούσε ανασφάλιστο και ο οδηγός οδηγούσε υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών. Για την αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν οι εντολείς μας και συγγενείς του θύματος, ασκήσαμε αγωγή κατά των κληρονόμων του οδηγού -γιατί ο οδηγός κατέληξε από τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών σε χρόνο μετά το ατύχημα-, αλλά και του Επικουρικού Κεφαλαίου, λόγω του ότι το όχημα ήταν ανασφάλιστο. Με την υπ’ αριθμόν 502/2024 απόφασή του το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι ο θάνατος του συγγενούς οφειλόταν πράγματι στο τροχαίο ατύχημα, το οποίο είχε συμβεί έναν χρόνο περίπου πριν την κατάληξη του θύματος, και διέταξε την αποζημίωση των συγγενών για ποσό 168.000 ευρώ, το οποίο, μαζί με τους τόκους επιδικίας, ανήλθε τελικώς σε περίπου 210.000 ευρώ, επιπλέον, δε, δικαστικά έξοδα υπέρ των εντολέων μας 3.500 ευρώ. Η εν λόγω πρωτοβάθμια απόφαση κατέστη τελεσίδικη, αφού οι αντίδικοι δεν άσκησαν έφεση, και το Επικουρικό Κεφάλαιο παραιτήθηκε από το δικαίωμα εφέσεως.

Οι δυο εντολείς μας κληρονόμησαν τμήμα κληρονομιάς ανερχόμενης στο ποσό των 820.000 ευρώ. Ο δικαστικός συμπαραστάτης του θανόντος συγγενή τους είχε υπεξαιρέσει το ποσό της κληρονομητέας περιουσίας, και είχε ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν χρήματα από το χρονικό διάστημα που ενεργούσε ως δικαστικός συμπαραστάτης, προκειμένου αυτά να καταστούν κληρονομητέα. Κατά αυτού ασκήσαμε αγωγή αποζημίωσης από αδικοπραξία λόγω υπεξαίρεσης, ζητώντας το ποσό των 173.333,34 ευρώ, που θα έπρεπε να τους έχει αποδοθεί ως κληρονομιά, και ζητήσαμε να επιδικαστεί και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών τους επιδίκασε στο σύνολό του το αιτηθέν ποσό των 173.333,34 ευρώ, πλέον 2.000 ευρώ για την ηθική τους βλάβη και 5.000 ευρώ για τα δικαστικά τους έξοδα, ήτοι συνολικά 180.333,34 ευρώ.

Η εκ του καταστατικού Διαχειρίστρια Ομόρρυθμης Εταιρείας τελούσε περιουσιακά εγκλήματα (κακουργηματική υπεξαίρεση, κακουργηματική απιστία) εις βάρος του νομικού προσώπου της Ομόρρυθμης Εταιρείας. Ταυτόχρονα, απείχε από κάθε πράξη διαχείρισης, αφήνοντας την Ομόρρυθμη Εταιρεία χωρίς επί της ουσίας Διαχειριστή. Προκειμένου να υποβληθεί έγκληση για τα αδικήματα αυτά, καθώς και για να υπάρξει εκ νέου ουσιαστική διαχείριση, καταθέσαμε Αίτηση Δικαστικού Διορισμού Προσωρινού Διαχειριστή, ως ομόρρυθμοι εταίροι. Από την άλλη, η εκ του καταστατικού Διαχειρίστρια έκανε Αίτηση Αποβολής Εταίρου, ενώ 4 άλλοι διάδικοι υποστήριξαν τη θέση ότι αυτή πρέπει να μείνει στην Διαχείριση της Εταιρείας. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με την υπ. αριθμ 2381/2023 απόφασή του απέρριψε την Αίτηση της αντιδίκου για αποβολή του εντολέα μας από την Ομόρρυθμη Εταιρεία, απέρριψε τις πρόσθετες παρεμβάσεις που ασκήθηκαν υπέρ της Διαχειρίστριας και έκανε δεκτή την Αίτησή μας για Δικαστικό Διορισμό Προσωρινού Διαχειριστή.

Κατά των εντολέων μας, μιας Ανώνυμης Εταιρείας και των μελών του Δ.Σ. αυτής, ασκήθηκε Αγωγή με αίτημα να αποζημιωθεί ο ενάγων με το ποσό των 195.024 ευρώ, για την υποτιθέμενη παράνομη συμπεριφορά των εντολέων μας προς αυτόν. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με τη υπ’ αριθμ. 2060/2021 Απόφασή του, όχι μόνο απέρριψε στο σύνολό της την Αγωγή κατά των εντολέων μας, αλλά διέταξε τον ενάγοντα να τους καταβάλει 3.900 ευρώ για τα δικαστικά τους έξοδα, αφού η Αγωγή του κρίθηκε απαράδεκτη και απορρίφθηκε στο σύνολό της. Ο αντίδικος άσκησε έφεση, και το Εφετείο Αθηνών, με την υπ’ αριθμ. 2641/2023 απόφασή του, απέρριψε εκ νέου την αγωγή, επιδικάζοντας 6.000 ευρώ ως δικαστικά έξοδα υπέρ των εντολέων μας.

Ο εντολέας μας, δυσφημίστηκε συκοφαντικά, αφού παρουσιάστηκε από τους εναγόμενους, ψευδώς, ως δράστης των εγκλημάτων της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, της κακουργηματικής υπεξαίρεσης και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης του εντολέα μας, προσφύγαμε με Αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο, με την υπ’ αριθμ. 1197/2021 Απόφασή του, επιδίκασε στον εντολέα μας το ποσό των 10.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη, ενώ ταυτόχρονα επιδίκασε υπέρ του και το ποσό των 400 ευρώ για τα δικαστικά του έξοδα. Οι εναγόμενοι άσκησαν αναίρεση, η οποία απορρίφθηκε με την υπ’ αριθμόν 749/2023 απόφαση του Αρείου Πάγου, επικυρώθηκε η πρωτόδικη απόφαση και επιβλήθηκαν δικαστικά έξοδα από τον Άρειο Πάγο ύψους 2.700 ευρώ υπέρ του εντολέως μας.

[Δείτε περισσότερα για την ΠΠρΑθ 1197/2021]
[Δείτε περισσότερα για την ΑΠ 749/2023]

Οι μηνύτριες, μητέρα και κόρη, καταμήνυσαν ψευδώς τον εντολέα μας (σύζυγο της πρώτης και πατέρα της δεύτερης) για πρωτοφανούς βαρύτητας εγκλήματα (απόπειρα ανθρωποκτονίας, βιασμό κατ’ εξακολούθηση, ενδοοικογενειακή επικίνδυνη σωματική βλάβη κατά συζύγου, ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη, εξύβριση και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας). Από την αποδεικτική διαδικασία, και κυρίως από τις ιατροδικαστικές πραγματογνωμοσύνες που έγιναν αμέσως μετά το υποτιθέμενο συμβάν προέκυψε ότι κανένα από όσα καταγγέλθηκαν δεν μπορούσε να έχει συμβεί. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, οι μηνύτριες, με δική τους βούληση, βεβαίωσαν, επιπροσθέτως, σε δεύτερο χρόνο, ότι όσα καταγγέλθηκαν έγιναν εν βρασμώ ψυχικής ορμής, και δεν συνέβησαν στην πραγματικότητα ποτέ. Κατόπιν τούτων, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών, με την υπ’ αριθμ 1202/2022 Πρότασή του, εισηγήθηκε να μην γίνει δίωξη εις βάρος του εντολέα μας.